Korekta prac – Dywiz, pauza i półpauza – jedna kreska, która sprawia tyle problemu
Korekta prac – Dywiz, pauza i półpauza – jedna kreska, która sprawia tyle problemu . Jako osoba zawodowo zajmująca się korektą prac, muszę głośno mówić o najczęstszych błędach, które pojawiają się w języku polskim. Jednym z nich z pewnością jest użycie myślnika, a raczej brak wiedzy na temat tego, czym myślnik tak naprawdę jest, i że w języku polskim występują jeszcze dwa inne, krótsze znaki interpunkcyjne o kształcie poziomej kreski: dywiz i półpauza.
Dywiz, półpauza i pauza, czyli kiedy praca wymaga korekty?
- Dywiz to najkrótszy z omawianych znaków w kształcie poziomej kreski. Używany jest jako znak międzywyrazowy, który m.in.:
– łączy wyrazy posiadające kilka równorzędnych członów, jak np. biało-czerwony
– buduje terminy naukowe, np. l-karnityna
– łączy przyrostki i końcówki fleksyjne ze skrótowcami, np. załatwić coś w ZUS-ie, studiować na KUL-u
– tworzy wyrazy, których część stanowi cyfra np. 5-krotny
– pozwala zapisywać numery telefonów, kody pocztowe, oznaczenia produktów itp.
Dywiz może również dzielić, mam tu na myśli słowa, które nie zmieściły się w jednej linijce, w związku z czym jeden ich człon musi zostać przeniesiony poniżej. Jest to sytuacja, z którą bardzo często spotykam się podczas korekty prac.
Dywiz tworzy złożenia i nigdy nie oddzielamy go od pozostałych elementów wyrazu spacją!
- Pauza to najdłuższy znak interpunkcyjny, w powszechnym użyciu nazywany głównie myślnikiem. To właśnie z tego znaku korzystamy, wprowadzając do tekstu różnego rodzaju dialogi.
- Półpauza pojawiła się w języku polskim w latach 70. XX w. Może pełnić zarówno funkcję dywizu, jak i myślnika. Najczęściej wykorzystuje się ją do zapisywania przedziałów czasowych lub ilościowych, np. w latach 1920–1925, fragment ze stron 235–237. W materiałach drukowanych bardzo często zastępuje myślnik, co pozwala zaoszczędzić miejsce. Rzadko jednak bywa znakiem interpunkcyjnym, od którego rozpoczynają się dialogi.
Na klawiaturze numerycznej półpauzę tworzymy, wciskając jednocześnie klawisze [ctrl] oraz [num -]. Pauza to z kolei kombinacja klawiszy [ctrl], [alt] oraz [num -].