Korekta prac, zastosowanie przymiotników – dobry, lepszy, najlepszy w poprawnym stopniowaniu przymiotników
Korekta prac, zastosowanie przymiotników – dobry, lepszy, najlepszy w poprawnym stopniowaniu przymiotników. W zależności od stopnia intensywności, przymiotników możemy używać w stopniu równym, wyższym i najwyższym. Dziś przypomnę Wam o trzech sposobach stopniowania przymiotników oraz podpowiem, jak posługiwać się każdym z nich, pisząc licencjat lub magisterkę tak, aby profesjonalna korekta prac dyplomowych nie była konieczna.
Rodzaje stopniowania przymiotników
1) stopniowanie proste
W stopniowaniu prostym wykorzystujemy temat zaczerpnięty ze stopnia równego, do którego dodajemy przedrostek -szy lub -ejszy, uzyskując w ten sposób przymiotnik w stopniu wyższym, np.:
szybki-szybszy
głupi-głupszy
Następnie, aby stworzyć stopień najwyższy, do przymiotnika w stopniu wyższym dodajemy przedrostek -naj:
szybki-szybszy-najszybszy
głupi-głupszy-najgłupszy.
- Stopniowanie opisowe
W stopniowaniu opisowym zamiast przedrostków do przymiotników w stopniu równym dodajemy przysłówki posiłkowe:
– bardziej, mniej – tworząc w ten sposób stopień wyższy
– najbardziej, najmniej – formułując stopień najwyższy danego przymiotnika.
Na przykład:
- skąpy – mniej skąpy – najmniej skąpy
- odważny – bardziej odważny – najbardziej odważny.
Stopniowanie opisowe bywa wykorzystywane przez studentów, którzy nie wiedzą, jak odmienić dany przymiotnik, stosując się do zasad stopniowania prostego. Tymczasem jeśli istnieje forma prosta danego przymiotnika, to powinniśmy korzystać właśnie z niej.
- Stopniowanie nieregularne
Nie wszystkie przymiotniki możemy podnieść do stopnia wyższego lub najwyższego za pomocą stopniowania prostego lub opisowego. W stopniowaniu nieregularnym przymiotnik w stopniu równym musimy zastąpić innym wyrazem:
- dobry-lepszy-najlepszy
- zły-gorszy-najgorszy
- mały-mniejszy-najmniejszy
- duży-większy-największy
Stopniowanie przymiotników, choć najczęściej kojarzy się z wyrażaniem stopnia natężenia danej cechy, może być również oznaką jej osłabienia – tzw. stopniowanie w dół, np. najmniej rzetelny, mniej pracowity. Są również przymiotniki, których nie można stopniować, np. zielonogórski, metalowy, papierowy. Niektórych przymiotników nie powinniśmy stopniować również w określonym kontekście, bo o ile możemy sobie wyobrazić np. doskonalszy program komputerowy do korekty prac dyplomowych, o tyle trudno mówić np. o doskonalszej próżni.
W kwestii najdoskonalszego sposobu na szybką i skuteczną korektę prac dyplomowych, polecam siebie i niezawodną ręczną poprawę prac 🙂