Korekta prac – odmiana nazwisk niemieckich – przecież to wiersz Schillera!

Korekta prac – odmiana nazwisk niemieckich – przecież to wiersz Schillera!

Korekta prac – odmiana nazwisk niemieckich – przecież to wiersz Schillera! Jakiś czas temu na blogu podpowiadałam, jak poprawnie odmieniać nazwiska angielskie. Wiem jednak, że w swoich pracach dyplomowych powołujecie się również na innych autorów. Stąd dzisiaj garść zasad dotyczących odmiany niemiecki nazwisk – by również w tej kwestii udało Wam się nabrać wprawy i uniknąć korekty pracy.

Dobra wiadomość jest taka, że zasady dotyczące odmiany nazwisk angielskich (czy francuskich) stosuje się również w przypadku nazwisk niemieckich. Jednak należy przy tym uwzględniać dodatkowe reguły:

• w przypadku nazwisk zakończonych na -er należy przy odmianie przez przypadki zależne (a więc wszystkie poza mianownikiem i wołaczem) pozostawić samogłoskę –e. Na przykład:

Büchner – Büchnera, o Büchnerze

Hacker – Hackera, o Hackerze

W tym miejscu warto zaznaczyć, że już odmiana nazwiska Luter obrazuje przypadek, w którym (jeśli nie utrudnia tego wymowa), możemy czasem –e traktować jako ruchome:

Luter – Lutra, o Lutrze

• w sytuacji, gdy chcemy odmienić nazwisko zakończone na -el, pamiętajmy, że zawarte w nim –e jest ruchome. Dla przykładu:

Hebbel – Hebbla, o Hebblu

Weigel – Weigla, o Weiglu

• nazwiska zakończone na -e oraz -i odmieniamy jak przymiotniki i nie stosujemy przy nich apostrofu. Na przykład:

Ende – Endego, Endemu, z Endem, o Endem

Goethe – Goethego, Goethemu, z Goethem, o Goethem

Jackobi – Jackobiego, Jackobiemu, z Jackobim, o Jackobim

• końcówka -au w nazwisku narzuca odmianę zgodnie ze sposobem odmiany rzeczowników. Lecz co ważne, w miejscowniku nazwisko pozostaje bez zmian. Dla przykładu:

Hoffmannswaldau – Hoffmannswaldaua, Hoffmannswaldauowi, Hoffmannswaldauem, o Hoffmannswaldau

Kuhnau – Kuhnaua, Kuhnauowi, Kuhnauem, o Kuhnau

• nazwiska zakończone na -th przy odmianie otrzymują polskie końcówki:

Rosenroth – Rosenrotha, Rosenrothowi, Roserothem, Rozenrocie

Freiligrath – Freiligratha. Freiligrathowi, Freiligrathem, Freiligracie

Choć odmiany obcojęzycznych nazwisk trudno nauczyć się tak jak tabliczki mnożenia, mam nadzieję, że powyższy zbiór reguł pomoże Wam, jeżeli w pracy magisterskiej lub licencjackiej powołujecie się na niemieckich autorów. Czasem wystarczy drobna korekta w pracy i z odmianą nazwiska Goethego nie będzie już żadnych problemów.