Korekta prac – odmiana nazwisk niemieckich – przecież to wiersz Schillera!
Korekta prac – odmiana nazwisk niemieckich – przecież to wiersz Schillera! Jakiś czas temu na blogu podpowiadałam, jak poprawnie odmieniać nazwiska angielskie. Wiem jednak, że w swoich pracach dyplomowych powołujecie się również na innych autorów. Stąd dzisiaj garść zasad dotyczących odmiany niemiecki nazwisk – by również w tej kwestii udało Wam się nabrać wprawy i uniknąć korekty pracy.
Dobra wiadomość jest taka, że zasady dotyczące odmiany nazwisk angielskich (czy francuskich) stosuje się również w przypadku nazwisk niemieckich. Jednak należy przy tym uwzględniać dodatkowe reguły:
- w przypadku nazwisk zakończonych na -er należy przy odmianie przez przypadki zależne (a więc wszystkie poza mianownikiem i wołaczem) pozostawić samogłoskę –e. Na przykład:
Büchner – Büchnera, o Büchnerze
Hacker – Hackera, o Hackerze
W tym miejscu warto zaznaczyć, że już odmiana nazwiska Luter obrazuje przypadek, w którym (jeśli nie utrudnia tego wymowa), możemy czasem –e traktować jako ruchome:
Luter – Lutra, o Lutrze
- w sytuacji, gdy chcemy odmienić nazwisko zakończone na -el, pamiętajmy, że zawarte w nim –e jest ruchome. Dla przykładu:
Hebbel – Hebbla, o Hebblu
Weigel – Weigla, o Weiglu
- nazwiska zakończone na -e oraz -i odmieniamy jak przymiotniki i nie stosujemy przy nich apostrofu. Na przykład:
Ende – Endego, Endemu, z Endem, o Endem
Goethe – Goethego, Goethemu, z Goethem, o Goethem
Jackobi – Jackobiego, Jackobiemu, z Jackobim, o Jackobim
- końcówka -au w nazwisku narzuca odmianę zgodnie ze sposobem odmiany rzeczowników. Lecz co ważne, w miejscowniku nazwisko pozostaje bez zmian. Dla przykładu:
Hoffmannswaldau – Hoffmannswaldaua, Hoffmannswaldauowi, Hoffmannswaldauem, o Hoffmannswaldau
Kuhnau – Kuhnaua, Kuhnauowi, Kuhnauem, o Kuhnau
- nazwiska zakończone na -th przy odmianie otrzymują polskie końcówki:
Rosenroth – Rosenrotha, Rosenrothowi, Roserothem, Rozenrocie
Freiligrath – Freiligratha. Freiligrathowi, Freiligrathem, Freiligracie
Choć odmiany obcojęzycznych nazwisk trudno nauczyć się tak jak tabliczki mnożenia, mam nadzieję, że powyższy zbiór reguł pomoże Wam, jeżeli w pracy magisterskiej lub licencjackiej powołujecie się na niemieckich autorów. Czasem wystarczy drobna korekta w pracy i z odmianą nazwiska Goethego nie będzie już żadnych problemów.