Korekta prac – pisownia zakończeń -i, -ii, -ji, czyli zasady odmiany rzeczowników przez przypadki
Korekta prac – pisownia zakończeń -i, -ii, -ji, czyli zasady odmiany rzeczowników przez przypadki. Niepoprawna pisownia końcówek -ji, -ii, -i to jeden z najczęściej pojawiających się błędów językowych, które weryfikuję podczas korekty prac dyplomowych. Sprawdźcie, jak poprawnie odmieniać rzeczowniki zakończone na -ja i -ia w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku.
Trzy zasady, o których należy pamiętać przede wszystkim:
1) Kwestię pisowni najłatwiej rozstrzygnąć w przypadku wyrazów zakończonych na -ja, które poprzedzają spółgłoski: s,z,c. Podczas korekty prac zauważam, że zwykle nie macie z nimi problemu i poprawnie używacie zakończenia -ji, jak np.
- misja – misji
- wizja – wizji
- Malezja – Malezji
- restauracja – restauracji
- stacja – stacji
2) Drugą grupę wyrazów stanowią słowa, w których końcówka -ja występuje po samogłoskach. W tym przypadku odmianę kończymy samogłoską -i. Ta zasada wydaje się bardzo prosta do zapamiętania. Przez lata zajmowania się korektą prac dyplomowych doszłam jednak do wniosku, że wielu studentów jej nie zna i za każdym razem, gdy pojawiają się takie wyrazy jak szyja, aleja, czy imiona: Maja, Kaja, zastanawia się, w jaki sposób je zapisać lub zastąpić, aby odmiana przez przypadki nie była konieczna:
- szyja – szyi
- aleja – alei
- Maja – Mai
- Kaja – Kai
3) Żmija bywa zdradliwa nie tylko w świecie przyrody. W trakcie poprawy prac magisterskich najczęściej dokonuję korekty wyrazów zakończonych na -ija, które w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby pojedynczej przyjmują końcówkę -ii. Poprawnie napiszemy więc:
- żmija – żmii
Kiedy jeszcze stosujemy podwojone „i”?
– w wyrazach obcych, w których po spółgłoskach p, b, f, w, m występuje końcówka -ia, np.
- Jestem studentem filozofii.
- Studiuję na Akademii Medycznej.
- Realizuję projekt akademicki przeciwko ksenofobii.
- Przeciwnie, wyrazy rodzime i przyswojone kończymy pojedynczym „i”, np. skrobi, ziemi, rękojmi.
– w wyrazach zapożyczonych, w których zakończenie -ia występuje po t, d, r, l, k, g, ch, jak np.
Rozpoczynam trzeci rok kosmetologii.
W kwestii poprawy pracy po plagiacie najlepiej zwrócić się do profesjonalistów.
W przyszłym roku wyjadę na Erasmusa do Holandii.
– w wyrazach zakończonych na -nia, jeśli końcówkę wymawiamy w mianowniku jako -ńja, np.
W opinii mojego promotora napisałem najlepszą pracę na roku.
Po udanej obronie wyjadę na wakacje do Kalifornii.