Korekta prac: Shakespeare czy Szekspir?
Korekta prac: Shakespeare czy Szekspir? Jakiś czas temu przygotowałam dla Was tekst ze wskazówkami poprawnej odmiany zapożyczeń z angielskiego. Dzisiaj postanowiłam rozszerzyć temat o garść zasad dotyczących odmiany nazwisk angielskich. Mam nadzieję, że wówczas zaoszczędzicie czasu na poprawie błędów w pracy dyplomowej – wiem dobrze, na podstawie doświadczeń z wieloletniej korekty prac magisterskich lub licencjackich, że przywoływanie w tekstach zagranicznych autorów i odmiana ich nazwisk bywa wyzwaniem. A zatem do dzieła!
Przyjęte jest, że obce nazwiska zawsze zapisujemy w oryginale (choć niektóre mają swoje spolszczone wersje – np. tytułowy Szekspir). W odmianie nazwisk angielskich stosujemy polskie końcówki i nie używamy apostrofu w przypadkach, gdy nazwiska:
- kończą się na spółgłoskę (zarówno wymawianą, jak i niewymawianą). Dla przykładu:
- Collins – z Collinsem, o Collinsie
- Archer – z Archerem, o Archerze
2. kończą są na -y (po samogłosce) – na przykład:
- Harvey – z Harveyem
- Stanley – o Stanleyu
Bardziej skomplikowana jest odmiana nazwisk zakończonych w wymowie na -y lub -ie po spółgłosce, które w zależności od przypadku gramatycznego zapisujemy z apostrofem lub bez. Na przykład:
- Murphy, Murphy’ego, Murphy’emu, z Murphym, o Murphym
- Hornby, Hornby’ego, Hornby’emu, z Hornbym, o Hornbym
Natomiast apostrof stosujemy w odmianie nazwisk angielskich, jeśli nazwisko kończy się na nieme -e, na przykład:
- Browne – Browne’a, Browne’em
- Wallece – Wallece’a, Wallece’em
- Lawrence – Lawrence’a, Lawrence’em
W tym miejscu warto przywołać wyjątkowe przypadki. Jak podaje Słownik języka polskiego „nazwiska angielskie zakończone na -ow, -owe oraz -aw nie odmieniają się w miejscowniku” – na przykład:
- Marlowe – o Marlowe
Autorzy słownika zwracają też uwagę, że jeżeli głoska kończąca temat nazwiska brzmi w którymś z przypadków inaczej niż w języku oryginalnym, pomijamy apostrof i zapisujemy nazwisko zgodnie z pisownią polską:
- Joyce – z Joyce’em, o Joysie
- Proust – z Proustem, o Prouście
Odetchnąć możemy ze spokojem w przypadku nazwisk angielskich zakończonych na -a – te odmieniamy zgodnie z polską pisownią:
- Zola – Zoli, Zolę
Z pewnością odmiana nazwisk angielskich może przyprawić o zawrót głowy, ale jak wiadomo, praktyka czyni mistrza, dlatego w ramach ćwiczeń dokonajcie poprawy swoich ostatnich tekstów czy prac dyplomowych i zobaczcie, ile błędów uda Wam się wyłapać. Powodzenia!