Korekta pracy – lekko strawny czy lekkostrawny?
Korekta pracy – lekko strawny czy lekkostrawny? Dokonując korekt prac dyplomowych, niejeden raz przekonałam się, że dla wielu problematyczna jest pisownia wyrażeń, z których pierwszy człon tworzony jest przez przysłówek, a drugi przez imiesłów odmienny (lub przymiotnik określany przez ten przysłówek). Brzmi jak czarna magia? Spieszę z przykładami i wyjaśnieniami, które – mam nadzieję – pozwolą Wam uniknąć żmudnej poprawy prac.
Mowa dziś o wyrażeniach typu: wolno stojący, średnio zaawansowany, trudno czytelny, mało wydajny. Choć tak skonstruowane wyrażenia są często stosowane w języku polskim, prawie każdy ma czasem wątpliwości, czy piszemy je razem, czy osobno.
Warto zatem zapamiętać, że w języku polskim wszystkie tego typu wyrażenia piszemy oddzielnie, ponieważ traktujemy je jako zestawienia. Osobno zapiszemy więc np.
- gęsto zabudowany, lśniąco czysty, nisko położony, świeżo oddany, grubo ubrany, średnio sytuowany, czysto naukowy itp.
Natomiast jak zwykle należy też pamiętać o wyjątkach – niektóre z tych wyrażeń uległy scaleniu i piszemy je łącznie. Każdy taki przypadek odnosi się do sytuacji, w której składniki wyrażenia opisują stałą właściwość obiektu/ stanu rzeczy, a nie doraźną cechę. Dla przykładu:
- słabowidzący – w tym wypadku określamy kogoś z konkretnym schorzeniem,
- lecz: rowerzysta słabo widzący przeszkodę – w tym kontekście wyrażenie opisuje doraźną cechę
- klej szybkoschnący, ale: szybko schnący materiał
- zestaw głośnomówiący, ale: głośno mówiący polityk
Mam nadzieję, że powyższe przykłady pozwolą Wam zrozumieć i „wyczuć” różnicę dotyczącą zapisu omawianych wyrażeń, a ich pisownia z pewnością będzie dla Was lekkostrawna! Dzięki temu żadna korekta pracy licencjackiej czy magisterskiej nie będzie Wam straszna!