Poprawa ortografii w pracach naukowych
Poprawa ortografii w pracach naukowych. Nowy rok to dobry moment na postanowienia – również te związane z językiem polskim. Jeśli ortografia od zawsze sprawia Wam problem, a myśl o korekcie pracy dyplomowej przyprawia o gęsią skórkę, zapraszam do zapoznania się z krótkim zestawieniem wybranych błędów w pisowni języka polskiego. Szybka powtórka z ortografii to doskonały sposób, by przez cały rok rzetelnie przyswajać kolejne zasady, a także przestać obawiać się poprawy pracy licencjackiej lub magisterskiej.
Minispódniczka, miniwykład, minipiłka – na podstawie tych przykładów warto zapamiętać, że cząstkę mini zawsze piszemy łącznie z następującym po niej rzeczownikiem. Zasada ta obejmuje zarówno wyrazy, które często używane są z cząstką mini- (minisamochód, minisłownik), jak również te w nowych konstrukcjach. Pamiętajcie przy tym, że jeżeli słowo mini traktujemy jako przymiotnik, wówczas piszemy je oddzielnie od rzeczownika (np. spódniczka mini).
Zharmonizować czy sharmonizować – jeśli zdarzyło Wam się zastanawiać, która wersja jest poprawna, zapamiętajcie, że pierwsza z nich. Dlaczego? Warto powołać się na regułę językową, która jasno określa, że w czasownikach rozpoczynających się od h-, zawsze stosujemy przedrostek z- (np. zhańbić, zhakować). Natomiast, jeśli słowo zaczyna się od ch-, wówczas używamy przedrostka s- (np. schłodzić).
Nie najlepszy błąd – pisownia cząstki nie z przymiotnikami i przysłówkami w stopniu wyższym i najwyższym to nie najłatwiejsze zadanie! Dlatego dobrze jest przyswoić sobie zasadę, że piszemy je oddzielnie. Wyjątek stanowią słowa, w których cząstka naj- znajduje się przed cząstką nie (np. najniebezpieczniejszy) – wówczas piszemy je razem.
Rzymsko-katolicki czy rzymskokatolicki – wyrazy, w których występują dwa człony znaczeniowe (a pierwszy z nich precyzuje sens drugiego), piszemy łącznie. Dla przykładu: jasnozielony, przemysłoworolniczne, ciemnoszary. W takich przypadkach unikajcie myślników jak ognia.
Ćwierć – miłośnicy sportu zapewne wiedzą, że ćwierćfinał pisze się razem. Warto jednak zapamiętać ogólną zasadę, która mówi, że jeśli przedrostek ćwierć występuje jako część wyrazu złożonego, piszemy je łącznie (np. ćwierćwiecze, ćwierćnuta). W przypadku gdy liczebnikowi ćwierć towarzyszy rzeczownik w dopełniaczu, wówczas słowa te piszemy oddzielnie.
Podobno człowiek najlepiej uczy się na błędach, dlatego wierzę, że krótki przegląd ortograficzny i wgląd w zasady pisowni języka polskiego pozwoli Wam zapamiętać wybrane przykłady, a korekta pracy dyplomowej już nigdy więcej nie będzie śnić się po nocach!