Postacie historyczne – jak poprawnie zapisać ich nazwiska?
Postacie historyczne – jak poprawnie zapisać ich nazwiska? Odmiana nazwisk nigdy nie jest prostym zadaniem, choć istnieje kilka zasad, które mogą znacznie ją ułatwić. W szczególny sposób mogą się o tym przekonać studenci, którzy piszą swoje prace licencjackie lub magisterskie z dziedziny historii. Korekta prac dyplomowych, w której pojawiają się nazwiska postaci historycznych, wymaga bowiem znajomości zasad odmiany, które warunkują ich pisownię.
Zamojski czy Zamoyski – jak zapisywać nazwiska postaci historycznych?
Jeśli zastanawiacie się, która z form wymienionych powyżej nazwisk jest poprawna, być może zaskoczy Was, jeśli odpowiem, że obie. Poprawna pisownia nazwisk postaci historycznych zależy od okresu, w którym żyli i prowadzili działalność. Magiczną granicę stanowi rok 1800.
Nazwiska osób, których życie toczyło się przed 1800 r., zapisujemy w oparciu o aktualne dziś zasady ortografii, stąd powiemy np.
Jednym z najsłynniejszych polskich poetów renesansu jest Mikołaj Rej.
lub
Czyn Tadeusza Rejtana można uznać za bohaterską postawę oraz przykład polskiego patriotyzmu.
W przypadku postaci, które urodziły się po 1800 r., za obowiązujące uznaje się zasady ortografii stosowane ówcześnie, dlatego piszemy np.
Władysław Stanisław Reymont jest autorem książki „Chłopi”, za którą otrzymał literacką Nagrodę Nobla.
Wróćmy zatem do pytania postawionego w nagłówku tego akapitu. A mianowicie poprawna pisownia uzależniona jest od bohatera, o którym aktualnie mówimy. Jeśli korekta pracy magisterskiej dotyczy Andrzeja Zamoyskiego, prezesa Towarzystwa Rolniczego z lat 1800–1874, kierujemy się dawnymi regułami ortografii. Współczesne będą obowiązywały w stosunku do Andrzeja Zamojskiego, będącego kanclerzem wielkim koronnym, który urodził się w 1716 r. Bieżuniu.
W sposobie zapisu nazwisk postaci historycznych możecie spotkać się z wyjątkami, które dotyczą najsłynniejszych postaci. Pisownia nazwisk, które zostały trwale zapisane w świadomości ludzi, może pozostać nietypowa, jak np. Hugo Kołłątaj.
Sprawdzanie prac licencjackich i magisterskich także z dziedziny historii nie musi być trudne, wystarczy pamiętać o wspomnianych zasadach dotyczących pisowni nazwisk bohaterów z dawnych lat.